İsraf: Malı yok etmek, zayi etmek, dine veya dünyaya meşru bir faydası olmayacak şekilde harcamaktır.
İnsanlar elindekilerin değerini bilmeli ve bunları boşa tüketmemelidir. Boşa tüketilen bir şey bir başkasının ihtiyacı olabilir. İsraf her şeyde yapılabilir. Ekmek israfı, su israfı, çok fazla yemenin israfı, zamanın israfı vb. İnsan savurganlığı alışkanlık haline getirmemeli ve tutumlu olmasını bilmelidir. Çünkü gün gelir o israf ettiği yiyecekleri bulamayabilir.
Bir senenin kıymetini anlayabilmek için sınıfta kalan bir öğrenciye sorun.
Bir ayın kıymetini anlayabilmek için prematüre bebeği dünyayı getiren anneye sorun.
Bir haftanın kıymetini anlayabilmek için haftalık bir derginin editörüne sorun.
Bir dakikanın kıymetini anlayabilmek için treni henüz kaçırmış bir kişiye sorun.
Bir saniyenin kıymetini anlayabilmek için, bir kazayı kıl payı atlatmış bir kişiye sorun.
Bir milisaniyenin kıymetini anlayabilmek için olimpiyatlarda gümüş madalya kazanan kişiye sorun.
Sahip olduğunuz her anı değerlendirin. Şunu unutmayın ki, zaman hiç kimseyi beklemez. Dün artık mazi oldu. Yarın ise ne olacak belirsiz. Bugün ise avuçlarımızın içinde size sunulmuş bir armağandır.
“En büyük israf, ömrün boş yere harcanmasıdır. Çünkü bir saatlik ömür , yüz bin dinarla geri çevrilemez.”
Hz. Mevlana
